CONCURSO MICRORRELATOS POLA IGUALDADE

Un microrrelato é unha historia mínima, caracterizada pola intensidade expresiva e que simplemente precisa dunhas poucas liñas para ser contada.

Algunhas das súas características son:

• Textos moi breves
• Estilo “ económico “, prosa concisa, fuxindo de adornos e artificios. 
• Brevidade temporal, escenario único ou inexistente. 
• Poucos personaxes. 
• Imprescindible un título mínimo e que desvela algo importante. 
• Descricións e explicacións mínimas. 
• Fuxir dos tópicos Finais sorprendentes

Neste curso 2017/18, dentro das actividades encadradas dentro do Plan proxecta levouse a cabo no noso centro un concurso de microrrelatos, en colaboración co Departamento de Lingua galega e o equipo ENDL. O concurso estaba dirixido ao alumnado de 3º ESO.

Os relatos tiñan que cumprir as seguintes características (ademáis das anteriores):

• Levar título.
• Non sobrepasar as 100 palabras ( sen incluír a frase de inicio).
• Os temas posibles eran: IGUALDADE, A DISCRIMINACIÓN, OS ESTEREOTIPOS DE XÉNERO E A CONVIVENCIA. 

Os posibles inicios dos relatos eran:

• A XAN O CALDO SAÍALLE MELLOR CADA DÍA…
• OLLOU CUN SORRISO AO ENFERMEIRO QUE LLE QUITABA O SANGUE… 
• MENTRES SUBÍA AO TRACTOR XOANA ASUBÍABA UNHA MELODÍA… 
• ESTE VEO AXUDARAME A VER A LUZ… 
• ÍA CADA SEMANA AO SALÓN DE PEITEADO… 
• SOÑABA CON SER DIPLOMÁTICA E ALEITAR OS FILLOS… 
• E MENTRES TANTO PATEXAREI…  

Adxudicábese un único premio que conseguiu a alumna Sarai Rial Suárez co seguinte microrrelato

Mamá xa non facía todo…

A Xan, o meu irmán pequeno, o caldo saíalle cada vez mellor, mais era díficil conciencialo de que debía facer a comida, pasar o ferro e poñer a lavadora desde que mamá xa non estaba.

Resultáballe estraño e custoso ter que facer tres daquelas tantas tarefas que mamá facía a diario. Pero máis estraño lle parecía que papá levase toda a vida dicíndolle que non era traballo ningún manter a casa, criarnos, exercer o seu traballo e a maiores facerse cargo do pequeno que levaba dentro. Igual esa era a razón pola que mamá non aparecía pola casa desde había varios meses.

Estes foron outros relatos finalistas:

Título	Soños
E mentras tanto patexarei, por todos os dereitos que durante centos de anos lles foron prohibidos ou negados ás mulleres. Agora eu soño con poder ser política, e apostar por unha igualdade en que toda persoa poida chegar a ser todo o que se prpoña, sen ningún tipo de impedimento. Estas ideas que rondan pola miña mente foron colleitadas e traballadas pola miña avoa.Ela sempre quixera estudar, pero o seu pai nunca lle dera o seu beneplácito. Así que, agora si, agora é o noso momento, por ela e por min, polos nosos devanceiros e tamén polos que viran.
Autor	Martín Quintáns Rojo 3º ESO

Título	O currículum perfecto
Soñaba con ser diplomática e aleitar os seus fillos na embaixada. Estudou Dereito, aprobou a oposición na escola diplomática e cos anos foi ascendendo a diferentes postos. Porén, os máximos reponsables consideraron que o cargo sería un impedimento para cumprir satisfactoriamente a súa función de nai. Coidar as relacións entre países non debía ser compatible coa educación dos fillos/as. Arestora, non é embaixadora pero vive na embaixada. O seu marido tiña o currículum perfecto…
Autor	Teresa Cousillas Lema  3º ESO